ترنسمیتر نقطه شبنم تستو testo 6744 | 6744

ترانسمیتر و کنترلر هدایت کریت مدل CCT8301A

پراب ترانسمیتر صوت TR-SLT1A4 لوترون

تبدیل خشاب ترانسمیتر لترون LUTRON BNC-TR-PH

دستگاه کلنی کانتر مدل BZG40 نمایندگی WTW

محلول بافر STP7 نمایندگی WTW

محلول بافر مدل STP10 نمایندگی WTW

BOD متر نمایندگی WTW

دستگاه COD ترموراکتور مدل CR 2200 نمایندگی WTW

مواد هوشمند Smart Materials

استخدام سرپرست فروش،مامور پخش،راننده در چهارمحال و بختیاری

دانلود مجاني(رايگان) كتاب آموزشي اتوكد سه بعدي به زبان فارسي

لپ تاپ های دل با پردازنده های جدید اینتل به روز شد

دیود چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

تست روانشناسی شصیت جنسی

این رازها اگر راز بمانند به زندگی زناشویی تان صدمه می زند!!

معرفی رشته مهندسی کشتی سازی

⚠️۱۰ نکته مهم در مورد واریانت دلتا⚠️

درمان دیستروفی عضلانی با ویرایش ژنتیکی

پیام انتخاب اولین سفیر کُرد سُنی چیست؟

مجموعه اصلی: اخبار
مجموعه فرعی : اخبار سیاسی

پیام انتخاب اولین سفیر کُرد سُنی چیست؟

«صالح ادیبی» نخستین سفیر کرد اهل سنت در جمهوری اسلامی ایران است که چندی پیش به عنوان سفیر ایران در کشورهای ویتنام و کامبوج معرفی شد. براستی اهمیت این تصمیم و به نوعی سنت شکنی دولت یازدهم چه بود؟

تاکید بر حقوق اقوام و اقلیت های دینی از شعارهای مهم «حسن روحانی» در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود که پس از پیروزی و آغاز به کار دولت وی، در فرصت های پیش آمده تا اندازه یی رنگ واقعیت گرفت.

تعریف جایگاه دستیاریِ ویژه ی رییس جمهوری در امور اقوام و اقلیت های دینی، برگزاری نشست ها و دیدار با اقلیت ها و توجه به خواسته های آنان، تاکید بر آموزش به زبان مادری در مدرسه ها، وعده ی راه اندازی بخش کردی خبرگزاری رسمی دولت و ... نمونه هایی از اقدام های دولت روحانی در امور اقلیت ها است و این بار انتخاب یک شهروند اقلیت قومی از جامعه ی اهل سنت کشور شاهدی دیگر بر این مدعا است.

از آنجا که ایران، کشوری در بردارنده ی گروه های گوناگون دینی، قومی و زبانی در قلمرویی واحد و دارای تاریخی مشترک است از این رو پذیرش این گوناگونی ها و به عبارتی اصلِ تنوع قومی، دینی و زبانی، امری انکارناپذیر میان جامعه و مسوولان سیاسی کشور است.

انتخاب یک کُرد از اهل تسنن کشور به عنوان سفیر جمهوری اسلامی ایران در کشورهای کامبوج و ویتنام رخدادی بود که نشان داد روحانی در عرصه ی عمل بر شعارهای خود در زمینه ی حقوق اقلیت ها پافشاری دارد.

با توجه به مساله ی تکثر در کشورهای چند قومی و چندمذهبی، همچنین تلاش دولت یازدهم در رسیدگی به امور قومیت ها و اقلیت های دینی در ایران به بیان نکته هایی در این زمینه می پردازیم:
1- امروزه چندگونگی های فرهنگی اعم از قومی، زبانی، دینی و نژادی امری پذیرفته شده در جهان است و کمتر کشوری به ویژه در منطقه ی غرب آسیا پیدا می شود که از این نظر همگن باشد. توجه به این موضوع در مدیریت سیاسی جوامع چندقومی بسیار اهمیت دارد. برقراری توازن و تعامل میان قومیت ها، دولت و مدیریت سیاسی رویکرد مهمی است که می تواند به کارآمدی حاکمیت سیاسی و تحقق اهداف آن در ایجاد همبستگی ملی منجر شود.

در مدیریت تنوع قومی و مذهبی، کشور و دولتی موفق است که با توجه به این تفاوت ها و چندگونگی ها، به همبستگی و هم افزایی ملی دست یابد.

2- تا مدت ها سیاست های قومی در کشور بر پایه ی همانند سازی و زدودن تفاوت ها بود تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی در راستای پیاده سازی اصل پانزدهم و نوزدهم قانون اساسی، توجه به امور اقوام و اقلیت های دینی و مذهبی و خواسته های آنان در چارچوب منافع ملی در دستور کار دولت ها قرار گرفت. در دوره هایی چون دولت «اصلاحات» مساله ی حقوق اقلیت ها تا حد قابل توجهی برجسته شد اما این حقوق طی نزدیک به یک دهه ی گذشته برای سال ها در وضعیت محاق قرار گرفت و اینک دولت «تدبیر و امید» بر آن است در راستای توجه به این حقوق، گام های مهمی بردارد.

دولت یازدهم با ایجادِ تعامل مبتنی بر گفتمانِ اعتماد و احترام میان حاکمیت سیاسی با گروه های گوناگون قومی، دینی و زبانی، با در نظر گرفتن حقوق اساسی همه ی شهروندان ایرانی اعم از کرد، ترک یا شیعه و سنی و ... در راستای افزایش مشارکت سیاسی و تحقق حقوق شهروندی تلاش می کند.

3- همه گروه های قومی، دینی و ... در ایران با وجود تفاوت ها، دارای ریشه های مشترک نژادی، سرزمینی و فرهنگی و مهم تر از همه ملی هستند.

توجه نداشتن به حقوق مسلم آنان در این چارچوب ملی و سرزمینی نه تنها موجب تقویت احساس محرومیت میان آنان می شود بلکه زمینه ی سوء استفاده ی فرصت طلبان و بیگانگان را فراهم می کند و به جای ایجاد تقویتِ همگرایی و هم آوایی با حاکمیت سیاسی، به شکل گیری تنش و ناآرامی می انجامد. از این رو اقدام های دولت روحانی برای مشارکت دادن اقوام و اقلیت ها در تصمیم ها و مدیریت کشور و تعامل سازنده با آنان، افزون بر آنکه نمود رعایت حقوق انسانی و شهروندی است موجب هم افزایی و همگرایی ملی و تقویت سرمایه های اجتماعی در کشور می شود.

4- توجه به نخبگان قومی و اقلیت های دینی و مذهبی در کشور، نشان دهنده ی باور روحانی به اصل «وحدت در کثرت» و از همه مهم تر کمرنگ شدن نگاه امنیتی دولت یازدهم به اقوام و اقلیت ها و حتی فرصت دانستن این تفاوت ها است. در حالی که سیاست های همانند سازی و بی توجهی به نخبگان و مولفه های فرهنگی و کنترل و نظارت همیشگی نشان دهنده ی نگاه امنیتی به قومیت ها و اقلیت ها و تهدید دانستن آنان برای امنیت ملی پنداشته می شد، در دولت تدبیر و امید، اقوام و گروه های دینی و مذهبی و به طور کلی خرده فرهنگ ها به چشم مزیت ملی نگریسته می شوند.

در چنین شرایطی، مشارکت و اعتماد دوسویه ی کامل میان دولت و ملت به هر صورتی که باشد در حکم تحقق یکی از مهمترین اهداف نظام های مردمسالار است و در این میان فرهنگ و خط مشی سیاسی حاکمیت و دولت در زمینه ی قومیت ها و اقلیت ها نقشی تعیین کننده در زمینه ی دستیابی به اهداف یادشده دارد.

به بیانی دقیقتر و بهتر، با توجه به معیارهای دین مبین اسلام برای ارزیابی و سنجش ارزش وجودی افراد برکنار از رنگ پوست، قومیت، زبان و ... توجه جدی دولت یازدهم به امور اقوام و اقلیت ها به ویژه در زمینه های سیاسی و فرهنگی، گامی مهم در راستای تحقق مردمسالاری دینی در ایران به شمار می رود.

منبع : فرارو

گرد آورنده : irsanat.com :( محمدرضایی )